Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010


Ήταν την Πέμπτη στις 16 του Σεπτέμβρη όταν έφυγε από κοντά μας ένα από τα πιο αγαπητά πρόσωπα του χωριού μας, ο Νώντας.
Ο Νώντας Αναστασίου, ο πρόεδρος του χωριού την τελευταία οκταετία και ο τελευταίος χωριανός που διατηρούσε το από το 1923 κατάστημα του, νικήθηκε από τον θάνατο στα 76 του χρόνια. Δεν έφυγε από την αρρώστια που τον ταλαιπώρησε τους τελευταίους μήνες της ζωής του καθώς έχασε τη ζωή του σε τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε το πρωί εκείνο.

Ο Νώντας ήταν ένας άνθρωπος που αγαπήθηκε από πολύ κόσμο διότι το καφενείο του ήταν ανοικτό για όλους. Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτό το μαγαζί έχουν γίνει τα καλύτερα γλέντια του χωριού. Ήταν ένας άνθρωπος που ζούσε την κάθε στιγμή της ζωής του με πάθος ακόμη και δευτερόλεπτα πριν μας αφήσει. Με τη συμπεριφορά του κατάφερε να έχει αμέτρητους φίλους αλλά και πολλούς εχθρούς όπως γίνεται άλλωστε με τέτοιες ισχυρές προσωπικότητες. Στο μυαλό όλων μας θα μείνει για την ικανότητα του αυτή να σε κερδίζει και να σε κάνει να περνάς καλά και να είναι πάντα εκεί, στο καφενείο του να σε περιμένει με ένα χαμόγελο, είτε ήσουν φίλος είτε ξένος,να καταφέρνει εύκολα να γίνεται η ψυχή της παρέας.

Τα τελευταία χρόνια οι συγχωριανοί μας τον επέλεξαν δύο συνεχόμενες φορές για να αναλάβει την προεδρία του τοπικού συμβουλίου και τα κατάφερε μια χαρά. Η όψη του χωριού άλλαξε ριζικά επί των ημερών του καθώς δεν άφηνε κανέναν σε ησυχία προκειμένου να γίνει αυτό που ήθελε στο χωριό. Ακόμη και αν απέναντι του είχε τον Δήμαρχο, τον Νομάρχη ή ακόμη και τον Πρόεδρο της Βουλής γεγονός το οποίο τον οδήγησε σε ρήξη με πολλά πρόσωπα. Η αγάπη του για το χωριό ήταν τέτοια που σπάνια έλειπε από αυτό για πάνω από δύο μέρες. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακόμη και τις μέρες που ήταν στο νοσοκομείο έλεγε σε όλους ότι το μόνο που ήθελε ήταν να γυρίσει στο καφενείο του, πίσω στο χωριό του. Και τα κατάφερε. Αυτή τη μάχη την κέρδισε! Δεν υπολόγισε όμως τον παράγοντα τύχη.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κενό του θα είναι δυσαναπλήρωτο τόσο για το χωριό, όσο και για τους φίλους και τους συγγενείς του. Η ευχή όλων είναι, όπου και να είναι να είναι ήρεμος και να χαμογελάει, όπως έκανε πάντα.... Ακόμη και όταν πονούσε ή όταν ήταν στεναχωρημένος ή όταν είχε τις μαύρες του , πάντα στο μαγαζί θα σε περίμενε χαμογελαστός.

Σίγουρα δε θα τον ξεχάσει κανείς μας.....

Νώντα, Πρόεδρε, Φίλε, Πατέρα και Παππού Καλό Ταξίδι

Δεν υπάρχουν σχόλια: